หัวเราะตามสุนนะห์กันหรือป่าว...

ท่านหญิงอาอิชะฮฺกล่าวว่า

مَا رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مُسْتَجْمِعًا قَطُّ ضَاحِكًا﴿
﴾حَتَّى أَرَى مِنْهُ لَهَوَاتِهِ ، إِنَّمَا كَانَ يَتَبَسَّمُ
“ฉันไม่เคยเห็นท่านนบีศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมหัวเราะจนเห็นเหงือกของท่านเลย
แท้จริงการหัวเราะของท่านก็เพียงแค่ยิ้มเท่านั้นเอง”
[บันทึกโดยบุคอรียฺและมุสลิม]
…………………………………
หะดีษบางบทเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ทำให้ท่านเราะสูลศอลลอลลอฮุอะลัยฮิวะสัมลัมหัวเราะ

1-เล่าจากสะอฺดว่า อุมัร อิบนุลค๊อฏฏ๊อบได้ขออนุญาตเข้าพบท่านเราะสูล ในขณะที่มีผู้หญิงชาวกุเรชกลุ่มหนึ่งกำลังเข้าพบท่านอยู่ โดยพวกนางส่งเสียงดังจนอุมัรได้ยิน ครั้นเมื่อท่านอุมัรเข้ามา พวกนางก็รีบปกปิดตัวเองด้วยกิริยาสำรวม ท่านนบีจึงหัวเราะ
อุมัรกล่าวว่า : ขออัลลอฮฺทรงให้ท่านหัวเราะเสมอเถิด ขอเอาบิดามารดาของฉันเป็นพลีแก่ท่าน
ท่านเราะสูลกล่าวว่า : ฉันรู้สึกประหลาดใจต่อบรรดาสตรีที่นั่งอยู่กับฉันขณะนี้ เพียงพวกเธอได้ยินเสียงของท่าน พวกเธอก็รีบปกปิดตัวเองทันที
อุมัรกล่าวว่า : โอ้ท่านเราะสูล ท่านนั้นสมควรยิ่งกว่าที่พวกเธอจะต้องกลัว แล้วอุมัรก็หันไปพูดกับผู้หญิงกลุ่มนั้นว่า : พวกเธอผ้เป็นศัตรูกับตัวเอง ทำไมพวกเธอถึงกลัวฉัน แต่ไม่กลัวท่านเราะสูล
พวกผู้หญิงตอบว่า : ก็ท่านดุกว่า และเกรี้ยวกราดกว่า
ท่านเราะสูลจึงกล่าวว่า : พอเถอะอิบนุลค๊อฏฏ๊อบเอ๋ย ขอสาบานต่อผู้ที่ชีวิตฉันอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ว่า แม้แต่ชัยฏอนนั้น หากว่ามันพบท่านเดินไปทางใด มันก็จะไปอีกทางหนึ่ง
(บันทึกโดยบุคอรียฺ)

2- เล่าจากอบูฮุร็อยเราะฮฺว่า มีชายคนหนึ่งมาหาท่านนบีศอลลอลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม โดยกล่าวกับท่านนบีว่า : ฉันประสบกับความหายนะเสียแล้ว เพราะฉันมีเพศสัมพันธ์ในช่วงกลางวันของเดือนเราะมะฎอน
ท่านนบีกล่าวว่า : ท่านจงไปปล่อยทาสคนหนึ่งให้เป็นอิสระ
ชายคนนั้นตอบว่า : ฉันไม่มีทาส
ท่านนบีกล่าวว่า : ถ้าเช่นนั้นก็จงถือศีลอดติดต่อกันสองเดือน
ชายคนนั้นตอบว่า : ฉันไม่มีความสามารถที่จะทำได้
ท่านนบีจึงกล่าวว่า : ถ้าอย่างนั้นก็จงให้อาหารแก่คนยากจนหกสิบคน
ชายคนนั้นตอบว่า : ฉันไม่สามารถจะหาอาหารได้หรอก
แล้วก็มีอินทผลัมกระจาดหนึ่งถูกนำมาให้ท่านนบี ทานจึงถามว่า : ชายที่ถามปัญหาเมื่อสักครู่อยู่ที่ไหน จงเอาอินทผลัมนี้ไปทำทานเสีย
ชายคนนั้นจึงกล่าวว่า : จะมีใครยากจนยิ่งไปกว่าฉันอีกเล่า ขอสาบานต่ออัลลอฮฺว่า ไม่มีครอบครัวใดในเมืองที่อยู่ระหว่างภูเขาสองลูกนี้ยากจนยิ่งไปกว่าฉันอีกแล้ว
ท่านนบีหัวเราะแล้วกล่าวว่า : ถ้าอย่างนั้น อาหารนี้ก็สำหรับของครอบครัวของท่านเถิด
(บันทึกโดยบุคอรียฺ)

3- เล่าจากอนัสอิบนุมาลิกว่า ขณะที่ฉันเดินอยู่กับท่านเราะสูลุลลอฮิศอลลอลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม โดยท่านส่วมเสื้อคลุมจากเมืองนัจรอน ซึ่งมีขอบริมหนาๆ ชาวอรับชนบทคนหนึ่งได้เดินเข้ามาถึงตัวท่านนบี แล้วดึงเสื้อคลุมของท่านด้วยอาการกระชากอย่างแรง ฉันเหลือบดูที่บ่าของท่านนบี ปรากฏว่าแรงกระชากนั้นทำให้เกิดรอยที่บ่าของท่าน
แล้วอาหรับชนบทคนนั้นก็กล่าวว่า : โอ้มุฮัมมัดเอ๋ย ขอจงแบ่งทรัพย์สินของอัลลอฮฺที่อยู่กับท่านให้แก่ฉันบ้าง
เมื่อได้ฟังดังนั้น ท่านนบีก็หัวเราะ แล้วสั่งให้แบ่งทรัพย์สินบางส่วนให้แก่เขา
(บันทึกโดยบุคอรียฺและมุสลิม)

4- เล่าจากอนัสว่า มีชายคนหนึ่งเข้ามาหาท่านเราะสูลศอลลอลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมขณะที่ท่านกำลังคุฏบะฮฺวันศุกร์อยู่ที่เมืองมะดีนะฮฺ โดยชายผู้นั้นกล่าวว่า : ช่วงนี้ฝนแล้งเหลือเกิน ขอท่านโปรดวอนขอพระเจ้าของท่านให้ประทานฝนลงมาด้วยเถิด
แล้วท่านนบีได้มองไปยังท้องฟ้า พวกเราไม่เห็นเมฆใดใดเลย ท่านนบีจึงขอฝนจากอัลลอฮฺ ดังนั้น หมู่เมฆก็มารวมตัวกัน แล้วฝนก็ตกลงมาจนกระทั่งเมืองมะดีนะฮฺเจิ่งนองไปด้วยน้ำ และยังคงตกต่อไปจนถึงอีกวันศุกร์หนึ่ง ขณะที่ท่านนบีกำลังขึ้นคุฏบะฮฺในวันศุกร์นั้นอยู่ ชายคนดังกล่าวก็ลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวว่า : พวกเราจมน้ำหมดแล้ว ขอท่านโปรดขอต่อพระเจ้าของท่านให้หยุดยั้งฝนแก่เราด้วยเถิด
ท่านนบีจึงหัวเราะ แล้วกล่าวดุอาอฺว่า : โอ้อัลลอฮฺ โปรดให้ฝนตกรอบ ๆ เรา อย่าได้ตกลงมา ณ ที่เรา
ท่านกล่าวเช่นนั้นสองครั้ง หรือสามครั้ง หมู่เมฆก็หลีกห่างออกไปจากเมืองมะดีนะฮฺ โดยเบี่ยงไปทางขวาและทางซ้ายของเมือง และไปตกรอบ ๆ มะดีนะฮฺแทน ไม่ตกในมะดีนะฮฺอีก
นี่คือความมหัศจรรย์ของท่านนบีและการที่ดุอาอฺของท่านถูกตอบรับซึ่งอัลลอฮฺได้ทำให้พวกเราประจักษ์
(บันทึกโดยบุคอรียฺ)